عوامل تلخی خیار

 شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که پس از برداشت خیار به تلخی میوه‌ها پی ببرید و تمام زحماتتان با چشیدن طعم تلخ خیار از بین برود. متأسفانه در حالی که خیار هنوز رشد می‌کند، نمی‌توانید تشخیص دهید که خیار تلخ می‌شود. معمولاً تلخی ناشی از شرایط آب و هوایی یا خاک است که به راحتی قابل حل است. به همین دلیل انجام اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از تلخی آنها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. با ما همراه باشید تا راهکارهای پیشگیری از تلخی خیار را بدانید.

چه چیزی خیار را تلخ می‌کند؟

خیارهای پرورشی همگی حاوی cucurbitacin B و cucurbitacin C هستند، ترکیباتی که باعث خوشمزه شدن برگ‌های خیار برای حیوانات شود. این ترکیبات معمولا به برگ‌ها و ساقه‌های گیاهان محدود می‌شوند  یعنی قسمت‌هایی از گیاه خیار که انسان ها نمی‌خورند، بنابراین ما از وجود آنها اطلاعی نداریم. فقط هنگامی که آنها به میوه‌ها می‌روند، ما شروع به تشخیص طعم تلخ می‌کنیم. معمولا کل میوه که تلخ نمی‌شود. به طور معمول، تلخی در انتهای ساقه و ناحیه زیر پوست متمرکز می‌شود.

 جلوگیری از تلخی خیار 

هنوز اختلاف نظرهایی در مورد علت انتشار تلخی به میوه‌ها وجود دارد، اما به نظر می‌رسد که به انواع استرس‌های وارد شده در طول دوره رشدی خیار بستگی دارد. بنابراین اگرچه دلیل اصلی این تلخی را نمی‌دانیم اما می توانیم تا حدودی می‌توانیم از موارد زیر که عوامل احتمالی تلخی خیار هستند، جلوگیری کنیم.

شرایط خشکی

مدت طولانی هوای گرم و خشک می‌تواند به تلخ شدن خیار منجر شود. با آبیاری مرتب می‌توان از تلخ شدن خیار در اثر کمبود رطوبت جلوگیری کرد. استفاده از آبیاری قطره‌ای باعث می‌شود  که گیاهان رطوبت کافی را دریافت کنند. اگر انگشت خود را در خاک و عمق 2/5 سانتی متری فرو کنید و رطوبت در خاکر را احساس کنید نیازی به آبیاری نیست. در هنگام افزایش دما در طی فصل رشد، مالچ را به اطراف ریشه اضافه کنید تا به حفظ رطوبت خاک و جلوگیری از رشد علف های هرز کمک کند. دمای بسیار گرم گیاهان را تحت فشار قرار می دهد و باعث تشدید تلخی خیار می‌شود .

کمبود مواد مغذی در خاک

یکی دیگر از عوامل تلخی، کمبود مواد مغذی در خاک است. خیار گیاهی است که به خاک غنی نیاز دارد و غنی بودن خاک سبب تولید خیارهایی که دارای تنش و طعم بهتری هستند می‌شود . افزودن کمپوست یکی از راه های بهبود خاک است.

اگر خاکی که در آن خیار کشت کرده اید از نظر مواد مغذی فقیر است، هر 4 تا 6 هفته به بوته های خیارهای کود بدهید. کشت خیار در پشته سبب افزایش رشد و کاهش استرس های وارد شده به خیار می‌شود . و در نتیجه تلخی کاهش می یابد.

رقابت زیاد

خیار به عنوان گیاهی که به مواد مغذی زیادی احتیاج دارد مطرح می‌شود  بنابراین بوته های خیار از رقابت با همدیگر و علف های هرز بیزارند. بستر را عاری از علف های هرز نگه دارید و هنگام کاشت بذر در بهار، گیاهان خیار را به طور مناسب و با فاصله از هم کشت کنید. با وجود فضای کافی برای رشد و وجود مواد مغذی تا حدود زیادی از تلخ شدن خیار جلوگیری کنید.

کمبود نور

در مناطق پوشیده از ابر تلخی بیشتر گزارش شده است. شما نمی توانید ساعاتی را که آفتاب می تاباند کنترل کنید ، اما می توانید در محلی که به اندازه طبیعت آفتاب می گیرد، بکارید. در باغ، از کاشت خیار در مناطقی که سایبان محصولات بلندتر است خودداری کنید، مگر اینکه منطقه شما آب و هوای بسیار گرم داشته باشد.